در حالی که دانشجویان دختر دانشگاه هنر تهران طی یک ماه گذشته در اعتراض به اجباری شدن پوشیدن مقنعه و همچنین محرومیت گسترده دانشجویان به دلیل مخالفت با حجاب اجباری، دست به تحصن و اعتراضات گسترده زده‌اند، رئیس این دانشگاه در سخنانی تازه به دفاع از قوانین سرکوبگرایانه و محرومیت دانشجویان از تحصیل و همچنین بیان «مزایای پوشیدن مقنعه» پرداخت.

محمدرضا حسنایی، رئیس دانشگاه هنر تهران که پیش از تصاحب این سمت، رئیس بسیج دانشجویی دانشگاه هنر بود، در سخنانی که بی‌شباهت به استدلال‌های نیروهای طالبان در افغانستان نیست، گفته است: «وقتی خانمی مقنعه می‌پوشد، دستش آزادتر است و راحت تمرین طراحی می‌کند، ولی دیده‌ایم که با شال این‌طور نیست و برخی دانشجوها هم رعایت نمی‌کنند و کارهای‌شان را هم نمی‌توانند انجام دهند. الزام به پوشیدن مقنعه هم بخشی از نظم است. مثلا غربی‌ها در ادارات کراوات می‌زنند، چراکه برای آن‌ها قسمتی از نظم است. من به عنوان رئیس دانشگاه هنر می‌گویم، قانون است که دانشجو باید مقنعه بپوشد، در غیر این صورت شاید وضعیت پوشش، باعث شود دانشجویان موارد مختلف دیگری را هم رعایت نکنند.»

این سخنان درحالی بیان می‌شود که پس از فروکش کردن اعتراضات خیابانی که در پی قتل حکومتی مهسا امینی به دست نیروهای گشت ارشاد پلیس شکل گرفت نیز همچنان تعداد زیادی از زنان و دختران ایرانی در خیابان‌ها و اماکن عمومی، علی‌رغم آزارها و تهدیدهای نیروهای حکومتی، بدون پوشش اجباری و روسری حاضر می‌شوند و تلاش می‌کنند تا مبارزات خود علیه قانون حکومتی حجاب اجباری را ادامه دهند.

رئیس دانشگاه هنر تهران در بخش دیگری از سخنانش گفت: «پوشیدن مقنعه در دانشگاه هنر اجباری بوده و طبق قانون، حضور دانشجو در دانشگاه باید با مقنعه باشد. در دوران ریاست غلامرضا اکرمی در دانشگاه هنر، در دانشکده سینما اعلام شد که حجاب دختران می‌تواند تنها منحصر به مقنعه نباشد. اما آن زمان من رئیس بسیج دانشگاه بودم و گفتم پوشیدن مقنعه یک قانون است و شما نمی‌توانید قانون را زیر پا بگذارید.  استاد و دانشجو باید شانی داشته باشند. نمی‌توانیم با لباس‌های کنار دریا به مهمانی رسمی برویم و عکس این مسئله هم وجود دارد؛ با لباس رسمی هم کنار دریا نمی‌رویم.»

این مقام حکومتی در صحبت‌های خود به این سوال مهم پاسخ نداده است که بر اساس کدام منطق و اصول حقوق‌بشری و یا حتی قوانین خود جمهوری اسلامی و در شرایطی که پوشیدن مقنعه در سایر اماکن عمومی یا اداری هم اجباری نیست، دخترانی را که مقنعه به سر ندارند و با افکار نیروهای بسیج همراه نیستند از حضور بر سر کلاس‌ها محروم می‌کند. او همچنین توضیح نداد که ربط مقایسه لباس شنا با مبارزه علیه حجاب اجباری و تن ندادن دانشجویان به پوششی متحجرانه چیست.

دختران دانشجو در دانشگاه هنر تهران که پیش از آغاز خیزش سراسری در محیط این دانشگاه با روسری حاضر می‌شدند و در چندماهه اخیر تلاش کردند تا با کنار گذاشتن روسری، علیه حجاب اجباری بجنگند، بارها در تجمع‌های اعتراضی و بیانیه‌های خود، با اشاره به حقوق اولیه و انسانی خود مانند انتخاب نوع پوشش، اعلام کردند که همچنان تلاش خواهند کرد تا در مقابل جو سنگین امنیتی که بر فضای این دانشگاه حاکم شده و ماموران سرکوبگر حاضر در دانشگاه ایستادگی کنند.

روز ۲۵ خرداد، نیروهای حراست این دانشگاه، دانشجویان دختر و پسری که نسبت به اجباری شدن پوشیدن مقنعه در این دانشگاه معترض بودند و دست به تحصن زده بودند را مورد ضرب‌وشتم خشن و شدید قرار دادند و دو روز بعد نیز، بیش از ۱۰ نفر دانشجویان معترض مقابل ورودی دانشگاه به دست نیروهای لباس‌شخصی بازداشت شدند.

اما محمدرضا حسنایی از تمامی این برخوردهای امنیتی و سرکوبگرایانه دفاع می‌کند و می‌گوید:‌‌ «افراد ممنوع‌الورود قبلا تعهد داده بودند حجاب را رعایت می‌کنند و اگر این کار را نکنند حکم‌شان تشدید شود. در این حالت برای ممنوع‌الورود کردن به رای کمیته انضباطی احتیاجی نیست، چون هم خودشان قبلا تعهد داده بودند حجاب را رعایت کنند و هم دفعه قبلی به واسطه تعهد، اجازه ورود آنها به دانشگاه را دادیم. این دانشجویان بی‌حجاب بودند، نه اینکه شال سرشان بوده باشد یا بدحجاب باشند و دفعه اولشان هم نبوده است. قاعده‌ای درست کرده بودند و فقط جلوی در حجاب را رعایت می‌کردند و بعد داخل دانشگاه بی‌حجاب می‌شدند. این کار شکل خوبی ندارد.»

علی‌رغم نگاه برخی از تحلیل‌گران سیاسی درباره کوتاه آمدن حکومت جمهوری اسلامی مقابل اعتراضات به حجاب اجباری، تشدید برخوردهای امنیتی با دانشجویان یا افزایش چندبرابری ارسال پیامک به زنان بی‌حجاب و احضار آن‌ها به مراجع قضایی یا توقیف وسایل نقلیه‌شان، نشان می‌دهد که علی خامنه‌ای و زیردستانش تلاش دارند که تا آخرین توان موجود، مانع از آزاد شدن پوشش سر و لباس برای زنان ایرانی شوند و چتر دیکتاتوری خود بر جامعه ایران را همچنان گسترده نگاه دارند.

پیش از این، جمعی از فارغ‌التحصیلان دانشگاه هنر خطاب به دانشجویان معترض این دانشگاه نوشته بودند: «روزهایی که زیر تیغ سرکوب و تهدیدهای بی‌سابقه، پیام زیبای زن، زندگی، آزادی را تصویر می‌کردید، در آسمان آزادی‌خواهی درخشیدید و نوری شُدید که امروز پیام‌آوران تاریکی سراسیمه در پی انتقام از آن افتاده‌اند.»